Het VHK (Vrouwen Hulpkorps) was een wezenlijk ander onderdeel dan het VK-KNIL.
Het VHK behoorde vanaf 20 december 1943 als onderdeel bij de Koninklijke
Landmacht. Het VK-KNIL zoals de afkorting zegt, bij het Koninklijk Nederlands Indisch Leger.

In de verzorgende sectoren zijn veel vrouwen van het VHK in Indië gelegerd geweest om hun steentje bij te dragen.

Engels/Nederlandse uitgave van de AB64 (zie hieronder)
Uitgegeven aan Karolina Wiebergina Maans
op 5 februari 1945.

Soldiers Service and Pay Book (Army Book 64)
Uitgegeven aan Maria Elisabeth Albertina GEHLEN
op 15 juni 1945.

Bij Beschikking Chef Staf Militair Gezag
dd. 12 september 1945
gelet op Ministeriele Beschikking van
20 Dec 1942, afd. IA, n°.13,
Bevorderd: Maria Elisabeth Alb. GEHLEN
met ingang van 4 september 1945
tot Korporaal bij het
Vrijwillig Vrouwen Hulp Korps.
Zulks voor de tijd, dat zij een functie
vervullen bij het Vrijwillig Vrouwen
Hulp Korps.

Enkele passages uit de brieven

1 juni 1945. Maandag lag er ineens een briefje in de bus, dinsdag vertrokken we per truck naar hier. De verschillende steden, waar we doorreden moeten wel van ons genoten hebben, want dankzij alle bochtige wegen en hobbelige noodbruggen, keerden vier van ons , om de beurt haar maag om, achter uit de auto, daarna nog eens twee ervan precies tegelijk. Hier aangekomen werden we direct onderzocht op luizen, wat tegenwoordig een zeer veel voorkomend verschijnsel schijnt te zijn, gezien het aantal in doeken gepakte hoofden. Het is hier dan ook een mengseltje van alles en nog wat, waar nog veel uit geschift wordt en moet worden. ........... Ondanks de militaire keuring in Eindhoven zijn we weer doorgelicht en ook verder moet het nog eens. Ook nog politiek getest, ondanks een voorlopige verklaring uit Eindhoven. Als alles in orde is, ook de inlichtingen, die uit A'dam moeten komen over politieke betrouwbaarheid enz., krijgen we pas een uniform. Heeft u 't eerste ??? gezien in Amsterdam? Er vertrokken er donderdag 30 van hier naar Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam. Ze zijn o.a. te herkennen aan de donkerblauwe baret met leeuwtje, verder militair uniform. De hele cursus duurt 14 dagen. De onze begint o.a. maandag pas officieel. Dan behoren ook alle papieren in orde te zijn. ........... De Exercitie hebben we van een paar mannelijke adjudanten, ook de cursussen. Volg. week komen ook cursus in E.H.B.O., kampinrichting, enz. ............ Het terrein is hier enig. We bewonen de bijgebouwenvan het kasteel Bouvigne, in het kastel zelf zijn denk ik de kamers van de officieren, mogelijk ook kantoren. We exerceren meestal op de straatweg, een enkele keer ook door de lanen van het terrein, die over het algemeen te smal zijn. 't Kasteel zelf ligt ook prachtig, door water omgeven, met een ophaalbrug. ........... Het eten is best lekker maar niet veel, wel erg vet, ........... 'k Hoop toch maar gauw op het uniform. Geen gezanik met tassen of jurk zonder zakken, het omvat o.a. 3 stuks ondergoed van alles, verder twee lange broeken voor dienst en een rok voor buiten, 1 p. laarzen en 2 p. lage schoenen. ..........

6 juni 1945. Morgen gaat er weer een stel V.H.Kers naar Amsterdam ........ Deze zondag hadden we onze eerste vrijheid van beweging, ik kon toen met iemand mee naar Eindhoven waar ik een uurtje de tijd had ('t was n.l. tussen 2 x appèl in). .......... Deze week zijn we met de cursus begonnen, de vorige week werd doorgebracht met keuringen, security test, inenting, enz. .......
Ons dagprogramma is als volgt: 6.30 reveille; 7.10 appèl; 7.10 - 7.50 gymnastiek; 8.00-8.30 ontbijt; 8.50 lesappèl; 9.00-9.50 excercitie; 10.00-10.50 cursus; 10.50-11.10 koffie; 11.10-12.00 cursus; 12.30-13.00 eten; 13.30 lesappèl; 13.40-14.30 exercitie; 14.30-15.30 cursus; 15.30-15.50 thee; 16.00-17.00 sport; 17.30-18.00 avondeten, daarna vrij.
De cursus omvat : e.h.b.o; krijgstucht; gedrag in 't openbaar; rangen en graden; hygiëne; bestrijding ongedierte; inwendige dienst; etc.
De militaire vakken hebben we van adjudanten van wie we ook leren excerceren; de medische van een vrouwelijke dokter; die alles verteld aan de hand van haar ondervinding in de oorlog. Ze komt n.l. uit Engeland, is geloof ik, oorspronkelijk directrice van een groot ziekenhuis. 't Is alles ongelofelijk interessant zoals ze het verteld. Vanochtend ging zij ook zelf op de grond liggen, om ons te laten oefenen hoe we iemand met een gebroken been moeten behandelen (e.h.b.o). Bij iedere onzachte aanraking lag zij te kreunen. ......... Morgen zullen eindelijk de eerste 5 uniformen krijgen van de 80 nieuwelingen. 't Gaat niet erg vlot dit keer. Enfin, geduld maar, ik kom mischien ook nog wel eens aan de beurt